-BIOGRADSKO JEZERO-

Izmedju rijeka Lima i Tare, u sredisnjem dijelu Bjelasice, nalazi se nacionalni park Biogradska Gora, i u okviru njega jedna od tri posljednje evropske prasume.Ovaj basen je zasticen od 1878. godine, kada je postao takozvani Kraljev zabran - poklon tadasnjem kralju Nikoli. I tada je, dakle, postojala svijest o neophodnosti cuvanja Biogradske Gore za buducnost. Zaista, ona je ostala gotovo netaknuta - svijetao primjer ideje Crne Gore kao ekoloske drzave.

Glacijalni oblici reljefa - visoki planinski vrhovi i gleceri prave divan kontrast sa jezerima i livadama. Iako su ti vrhovi visoki i preko 2000 m (najvisi je vrh Crna Glava - 2 139 m nadmorske visine) i pojedine vrste drveca u prasumi visoke 40-50 metara, predio izgleda veoma pitomo.

U samom srcu prasume, na 1 094 m nadmorske visine, nalazi se Biogradsko jezero. Neponovljivu plavo-zelenu boju daje mu gusta suma koja se u njemu ogleda, sa svojih 86 vrsta dendroflore, od kojih su mnoge zasticene (u nacionalnom parku Biogradska Gora se, inace, nastanjuje 20% endema Balkanskog poluostrva). Ljubitelji prirode stvarno mogu uzivati u setnjama sumama smrce, jele, bukve, brijesta, hrasta ili lipa, a ornitolozi i ljubitelji ptica-u posmatranju leta orla ili jastreba. Od krupnije divljaci, cesti su jeleni, divokoze, medvjedi i vukovi. Ovdje se moze vidjeti cak 80 vrsta leptirova - 40% ukupnog broja vrsta u Crnoj Gori.

Biogradska Gora nije samo prirodno remek-djelo, nego i pravi etnoloski trezor. Na obodima prasume, u katunima i selima, mogu se zapaziti kolibe, vodenice, savardaci - autohtona, narodna arhitektura, kao i arheoloska nalazista. I toponimi (Sjerogoste, Kraljevo Oko, Ganovaca itd) svjedoce o dugoj istoriji ovog kraja, ali i njegovoj nepromjenljivosti kroz vrijeme. Zaista, na Biogradskoj Gori istorijsko vrijeme kao da ne postoji, ali zato postoji ono ciklicno, koje se moze pratiti po neopisivim igrama i promjenama boja sume, ili po ozivljavanju i ponovnom zamiranju katuna tokom godine.

Na obodu ovog nacionalnog parka nalazi se manastir Moraca (XIII vijek) sa veoma lijepim i znacajnim freskama iz XIII, XVI i XVIII vijeka i najznacajnijim (kod nas) ikonama iz XVII vijeka. Obilazak Biogradske gore moze se poceti bas odatle. Osim toga, za vece grupe turista organizovani su izleti kroz sumske ekosisteme do Biogradskog jezera (Kolasin - Kraljevo Kolo - Biogradsko jezero) uz, po zelji, veslanje u drvenim camcima.

Takodje, moguce je doci ski liftom do jednog od vrhova Bjelasice, odakle se pruza velicanstven pogled na cijeli nacionalni park (to je ruta Kolasin-Musovica rijeka - Ski centar Jezerine) Za manje grupe turista koji koriste terenska vozila organizuje se obilazak parka iz pravca Dolovi Lalevica - Bjelasicka Kosa - Zekova Glava – Vranjak – Jezerine – Kolasin, ili obratno.

Do najvisih kota i jezera (Crna Glava, Zekova glava Troglava, Pesica jezero, Sisko jezero, Ursulovacka jezera) moze se stici markiranim stazama. Na odredjenim mjestima je moguce kampovati.